چند کلمه در شرح محتوای وب‌سایت...

سالروز وفات حضرت زينب (س)

اَلسَلامُ عَلَيكِ يابِنتَ اَميِر المُومِنين

         اَلسَلامُ عَلَيكِ يااُمَّ المَصائِب 

             اَلسَلامُ عَلَيكِ يا بَقِيَّةَ الشُهداء 

                اَلسلامُ عَلَيكِ يا عَقيلَةَ بَنی هاشِم




با عرض سلام.سالروزوفات ام المصائب،حضرت زينب كبری(كه سلام ودرود

خداوند براوباد) رابه پيشگاه امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشريف)وهمه ی                          
   جهانيان تسليت عر ض مينمايم.




هنگامی كه حضرت فاطمه زهرا (سلام الله عليها) به حضرت زينب (س) حامله گرديد ، دائما

غمگين وناراحت بود پس از تولد اين مولود مبارك ، امام حسين (ع) به خدمت پدر شتافت و

عرض كرد :ای پدر بزرگوار ،خدای متعال خواهری به من عطا فرموده است .اميرالمومنين

(ع) تا اين جمله را شنيد اشك از ديده ی مباركش جاری شد .ابی عبدالله (ع) سبب آنرا سوال

فرمود . اميرالمومنين (ع) فرمودند: ای نور ديده ی من بزودی برايت روشن خواهد شد . هنگام

تولد حضرت زينب(س) رسول گرامی اسلام (ص) در مسافرت بودوقتی رسول خدا(ص) از

مسافرت مراجعت فرمود،اميرالمومنين (ع) عرضه داشت :يا رسول الله (ص) خدای متعال

دختری به فاطمه (س) عنايت فرموده نامش را معين كنيد.

رسول خدا(ص) فرمود ند:فرزندان فاطمه ،فرزندان من هستند لكن امر آنان با پروردگار عالم

است ومن منتظر وحی ميباشم. پس از مدتی جبرئيل بر پيامبراكرم (ص) نازل گرديد و عرض

كرد:يا رسول الله ،اين دختر را زينب نامگذاری نماييد.

آنگاه جرئيل گريان شد . پيامبر اسلام (ص)سبب گريه را پرسيد، جبرئيل جواب داد: اين دختر

از آغاز زندگی تا پايان آن در رنج وبلا خواهد بود و گاهی‌به درد مصيبت شما مبتلا ميشود ،

گاهی در ماتم پدرش و گاهی هم به درد فراق برادر عزيزش امام حسن(ع) دچار خواهد شد و

از اينها مهمتر اينكه به مصائب كربلا گرفتار ميشود ،به طوری كه مويش سفيد وقامتش خميده

خواهد گرديد.

پيامبر اكرم (ص) صورت به صورت زينب (سلام الله عليها) نهاد و اشك از ديدگان مباركش

جاری شد. حضرت صديقه ی طاهره،زهرای مرضيه(سلام الله عليها) فرمود: پدر جان اين گريه

برای چيست ؟ پدر گراميش جواب داد: ای فاطمه(س) دانسته باش كه بعد از من و تو ، اين

دختر دچار بلاها ميشود ومصيبتهای گوناگون به سوی او می آورند.

بیبی دو عالم ،زهرای اطهر(سلام الله عليها) از حضرت رسول (ص) سوال كردند: پدر جان

آنكس كه برای دخترم زينب (س) گريه كند چه ثوابی دارد؟ پيامبر اسلام (ص) جواب دادند:



هركس برحضرت زينب (سلام الله عليها) گريه كند

ثواب او مثل ثواب كسیاست كه بر برادرش

امام حسين (عليه السلام) گريه كند .


وصيت حضرت علی(ع)به حضرت زينب كبری(س)



بيا ای نايب زهرا كنارم بيا ای زينبم ای غمگسارم

بيا ای وارث غمهای مادر بيا سنگ صبورم بنت الحيدر

توبعدازمن دوديده ابرهستی دراوج غم خدای صبرهستی

تووپاره جگرهابين يك طشت تووتابوت خونينی كه برگشت

تو و كرب وبلا و نور عينم تو وآن جسم زخمی حسينم

تو وگودال و حلقوم بريده تو وبوسه بر آن جسم بريده

تو ويك معجر خونی وپاره تو و آن تكه های ‌گوشواره

توهنگامه ی جانسوزوغارت تو ويك خارجی دست اسارت

تو ودركوفه مهمانی گل من طواف سنگ وپيشانی گل من

تو بايد خود رَوی تنهای تنها صبوری كن ميان اوج غمها

چرا اكنون به غم مأوا گرفتی تو بالای سرم احيا گرفتی

بيا وچادر خاكی به سر كن مرا امشب محيای سفر كن

رسيده بر مشامم بوی زهرا ببين شرمنده ام ازروی زهرا

دلم تنگ است بهرروی نيلی كه بينم بار ديگر جای سيلی

بيا و چادر خاكی زهرا بِكش برديده ی خونرنگ بابا

پذيرای من امشب مادر توست

همه هستيَم زينب،مادر توست







افضل بودن حضرت علی (ع) از انبيا


بسم الله الرحمن الرحيم


افضل بودن حضرت علی (عليه السلام ) از انبياء



در روز بيستم ماه مبارك رمضان سال چهلم هجرت در آخرين لحظات

عمرشريف حضرت علی عليه السلام(براثرضربت شمشيرزهرآلودی

كه اشقی الاولين والآخرين ((بگفته ی رسول اكرم(ص)،كه از قبل خبر

داده بودند)) عبد الرحمن بن ملجم مرادی بر فرق مبارك آن حضرت

وارد كرده بود) ، به فرزندش امام حسن مجتبی عليه السلام فرمودند :

به شيعيانی كه بر در خانه اجتماع نموده اند اجازه بيايند مرا ببينند،

وقتی آمدنداطراف بسترراگرفتندوآهسته بحال آنحضرت گريه مينمودند

حضرت با كمال ضعف فرمودند : سوال كنيد از من هرچه ميخواهيد،

قبل از آنكه مرا بيابيد ولكن سوالهای خود را سبك ومختصر كنيد.

از جمله سوال كنندگان صعصعة بن صوحان بود ( كه از رجال بزرگ

شيعه واز خطباء معروف كوفه واز روات بزرگ مورد تاييد شيعه

وسنی است) كه پرسيد:


ياعلی(ع) مراخبر دهيد،شما افضل هستيد يا حضرت آدم(ع)؟

حضرت علی(ع)فرمودند:قبيح است مرد خود را تعريف وتزكيه بنمايد

ولكن از باب واما بنعمت ربك فحدث( سوره والضحی آيه اخر) (نعمت های

خداداده را نقل كن) ميگويم ، من ازآدم افضل هستم .

عرضكرد به چه دليل. حضرت بياناتی فرمودند كه خلاصه آن اينستكه

برای آدم همه قسم وسايل رحمت وراحت ونعمت در بهشت فراهم بود،

فقط از يك شجره گنم منع گرديد واو منتهی نشد واز آن شجره ی منهيه

(نهی شده)خورد واز بهشت وجوار رحمت حق خارج شد .


ولی خداوند مرا از خوردن گندم منع ننمود ،من بميل و اراده ی خود

چون دنيا را قابل توجه نميدانستم از گندم نخوردم .


عرض كرد:يا علی (ع)شما افضل هستيد يا نوح (ع) ؟

فرمودند: من افضل هستم ،زيرا نوح قوم خودرا دعوت كرد بسوی

خدا ،اطاعت نكردند بعلاوه اذيت وآزار بسياربآن بزرگوار نمودند تا

درباره ی آنها نفرين كرد (( پروردگارا مگذار بروی زمين از كافران

دياری را)) . اما من بعد از خاتم الانبيا (صل الله عليه وآله) با آنهمه

صدمات واذيتهای بسيار فراوانی كه از اين امت ديدم ،ابدا درباره ی

آنها نفرين نكردم وكاملا صبرنمودم{چنانچه درخطبه شقشقيه فرمودند:

صبرنمودم درحالتيكه درچشم من خاشاك ودرگلوی من استخوان بود }.


عرض كرد:يا علی(ع) شما افضل هستيد يا ابراهيم (ع)؟

فرمودند : من افضل هستم، زيرا ابراهيم (ع) عرض كرد (پروردگارا

بمن بنما كه چگونه مردگان را زنده خواهی كرد . خداوند فرمود: آيا

باور نداری؟ عرض كرد آری باور دارم ،لكن (ميخواهم بمشاهد ی

آن )دلم آرام گيرد.آيه 262 سوره بقره). ولی ايمان من بجايی رسيده كه گفتم

(اگر پرده ها بالا رود وكشف حجب گردد ،يقين من زياد نخواهد شد ).

(يعنی حضرت به علو درجات كه حق اليقين است دست يافته بودند)


عرض كرد:يا علی (ع)شما افضل هستيد يا موسی(ع)؟

حضرت فرمودند :من افضل هستم زيرا وقتی خداوند اورا مامور كرد

بدعوت فرعون كه بمصر برود ، عرض كرد:{موسی عرض كرد ای

خدا من از آنها (فرعونيان) يكنفر را كشته ام وميترسم (كه بهخونخواهی

وكينه ی‌ديرينه)مرا بقتل رسانند(با اين حال اگر از رسالت ناگزيرم)

برادرم هارون كه ناطقه اش از من فصيح تر است با من ياور و

شريك در كار رسالت فرما تا مرا تصديق كند ميترسم آنها تكذيب

رسالتم كنند(آيه 33 سوره قصص)}امامن وقتی رسول اكرم(صل الله عليهوآله)

از جانب خدا مامورم كرد كه بروم در مكه معظمه بالای كعبه آيات

اول سوره ی برائت را بر كفار قريش قرائت نمايم ، با آنكه كمتر

كسی بود كه برادر يا پدر يا عم يا خال يا يكی از اقارب وخويشانش

بدست من كشته نشده باشند، مع ذالك ابدا خوف نكردم ،اطاعت امر

نموده ،تنها رفتم ماموريت خودراانجام دادم آيات سوره ی برائت را بر

آنها خواندم ومراجعت نمودم .


عرض كرد:يا علی(ع) شما افضل هستيد يا عيسی(ع)؟

فرمودند : من افضل از عيسی(ع) هستم زيرا،پس ازآنكه مريم (س)

بواسطه ی دميدن جبرئيل در گريبان او بقدرت خدا حامله شد .همينكه

موقع وضع حمل رسيد، وحی شد بمريم كه(از خانه ی بيت المقدس

بيرون شو زيرا كه اين خانه محل عبادت است نه زايشگاه ومحل

ولادت وزائيدن ،فلذا از بيت المقدس بيرون رفت ،در ميان صحرا پای

نخله ی خشكيده عيسی (ع)بدنيا آمد .

اما من ، وقتی مادرم فاطمه بنت اسد (س) را درد زائيدن گرفت در

حالتيكه وسط مسجدالحرام بود،بمستجار كعبه متمسك گرديده وعرضكرد:

الهی بحق اين خانه و بحق آن كسيكه اين خانه را بنا كرده ،اينزائيدن

رابرمن آسان گردان .همان ساعت ديوارخانه شكافتمادرمفاطمهرا

با ندای غيبی دعوت بداخل خانه نمودند، كه ((يا فاطمه ادخلی البيت))

فاطمه ، مادرم وارد شد و من در همان خانه ی كعبه بدنيا آمدم .

{از اين امر پروردگار بفاطمه در دخول كعبه ی معظمه ونهی مريم از

وضع حمل دربيت المقدس با توجه بشرافت مكه معظمه بر بيتالمقدس ،

شرافت فاطمه برمريم وشرافت علی(عليه السلام) بر عيسی(علینبينا

وآله وعليه السلام) معلوم ميشود.






حضرت علی (ع) مرآت جميع انبيا بوده است

حضرت علی(عليه السلام)مرآت جميع انبيا بوده است


رسول اكرم (صل الله عليه وآله)فرمودند:

هركس ميخواهد نظر كند آدم را در علمش(يعنی از كميت وكيفيت علم

آدم بهره مند گردد) ،بعلم علی توجه كند و هركس كه ميخواهد حقيقت

تقوای نوح را (كه بهترين صفات او بوده) يا حكم وحكمت اورا ببيند و

خلعت وحلم ابراهيم وهيبت موسی وعبادت عيسی را ببيند ، پس نظر

كند بسوی علی بن ابيطالب (عليه السلام) .

و در جايی ديگر رسول اكرم(صل الله عليه وآله) فرمودند :

پس بدرستيكه در علی (عليه السلام) نود خصلت از خصال انبيا ميباشد

كه خداوند در او جمع كرده نه در غير او .


شيخ فقيه محدث شام صدر الحفاظ محمد بن يوسف گنجی شافعی پس از

نقل حديث بالا ميفرمايد:

تشبيه علی (ع)را به آدم در علم او، برای اينست كه خداوند آموخت

به آدم علم وصفت هرچيزی را. همچنانكه در سوره بقره می فرمايد

((خدای عالم،همه اسماء رابه آدم تعليم داد)) و همچنين نيست جيزی و

نه حادثه وواقعه ای مگر آنكه علم وفهم ودرك واستنباط معنای آن در

نزد علی(ع) ميباشد . بواسطه ی همين علم الهی بود كه حضرت آدم

مخلع به خلعت خلافت آمد. كه خداوند در آيه 28 سوره بقره خبر ميدهد

كه فرمود:((من در زمين خليفه خواهم گماشت)).

پس هر انسان با ذوقی از اين تشبيه آنحضرت (علی را بعلم آدم) ميفهمد

كه چون آن علم سبب افضليت آدم وبرتری و مسجوديت او بر ملائكه

وصاحب مقام خلافت گرديد ، علی (عليه السلام) هم افضل و برتر از

همه ی خلايق و واجد مقام خلافت بعد از خاتم الانبيا(صل الله عليه

وآله)ميباشد


وتشبيه نمودن علی را به نوح در حكمت ، مثل اينستكه ميخواهد برساند

كه ، علی(عليه السلام) بر كفار شديد وبر مومنين رئوف بودند .

همچنانكه خداوند درقرآن اوراوصف نموده وميفرمايند:

((محمد(ص)فرستاده ی خداست وياران وهمراهانش بر كافران بسيار

قويدل وسخت و با يكديگر بسيار مشفق ومهربانند))

(اين خود دليل است بر آنكه اين آيه در وصف علی (عليه السلام) نازل

گرديده است)
ونوح نسبت به كفار بسيار شديد بود ،چنانچه در قرآن خبر ميدهد

((عرض كرد پروردگارا مگذار در زمين دياری را)).


اين تشبيهات ميرساند كه حضرت علی (ع) متخلق به اخلاق انبيا

ومتّصف به صفات اوصيا بوده آنهم در بالاترين صورت ممكن.

پس نتيجه ميگيريم كه حضرت علی (ع) جامع جميع صفات عاليه ی

ممكنه است . كه هر صفتی از وی ،مساوی بهترين صفات انبيا ميباشد

پس بايد حضرت از حيث جامعيت افضل سلسله ی جليله ی نبويه باشد.

حال آنكه هر يك از اين خصلتها مخصوص به يكی ازپيامبران بوده

وحضرت علی‌(ع) جميع خصلتهای انبيا را داراست ،واين لازمه آن

است كه ازهمه ی انبيا افضل باشد .

محمد بن طلحه شافعی در مطالب السئول ، بعداز نقل حديث ميگويد:

رسول اكرم (صل الله عليه وآله) دراين حديث برای حضرت علی (عليه

السلام) علمی شبيه علم آدم و تقوائی شبيه تقوای نوح و حلمی شبيه حلم

ابراهيم و هيبتی شبيه هيبت موسی و عبادتی شبيه عبادت عيسی ،ثابت

نموده است ، تا آنجا كه ميگويد :(( بلند ميكند اين اوصاف حميده،

علی ‌(عليه السلام ) را بمنتها درجه ی رفعت وعلوشان. زيراكه پيغمبر

(ص) آن حضرت راازحيث صفات،به انبياء مرسلين تشبيه كرده است .

احمد بن حمبل (امام حنابله ی اهل سنت ) ميگويد:

نيامده است از برای احدی از صحابه از فضائل ، مثل آنچه برای


علی بن ابيطالب (عليه السلام) آمده است.

و محمد بن يوسف گنجی از محمد بن منصور طوسی از احمد بن حنبل

نقل نموده كه گفت:

نيامده است از برای احدی از اصحاب رسول خدا ، آنچيزی كه برای

علی بن ابيطالب آمده است .

و اين قول اختصاص به احمد بن حنبل ندارد بلكه اكثر علمای منصف

اهل تسنن اين معنی را تصديق نموده اند. چنانچه ابن ابی الحديد گويد:

علی (عليه السلام) اولی واحق به امر ولايت بود ،از جهت افضليت نه

از جهت نص .زيرا كه اوبعد از رسول خدا(ص) افضل تمام بشر ،

واحق بمقام خلافت از تمام مسلمانان بود.






عكس مذهبی

عكسی از كنار حرم ابا عبد لله الحسين

(عليه السلام)


يا حسين (ع)


حرم مطهر حضرت علی عليه السلام


يا علی (ع)








اعمال وفضايل ماه مبارك رجب

اعمال ماه مبارک رجب


فضیلت و اعمال ماه مبارك رجب



ماه رجب و ماه شعبان و ماه رمضان شرافت زیادی دارند و در فضیلت آنها

روایات بسیاری وارد شده است. از حضرت رسول (صلى الله علیه و آله)

روایت شده كه: ماه رجب ماه بزرگ خدا است و ماهى در حرمت و فضیلت

به آن نمى‏رسد و جنگیدن با كافران در این ماه حرام است و رجب ماه خدا

است و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است كسى كه یك

روز از ماه رجب را روزه بگیرد، موجب خشنودى خدای بزرگ می‌گردد و

غضب الهى ازاودورمی گرددودرى از درهاى جهنم بر روى او بسته گردد



از حضرت موسى بن جعفر(علیهماالسلام) روایت شده است كه: هر كس

یك روز از ماه رجب را روزه بگیرد، آتش جهنم یك سال، از او دور شود و هر

كس سه روز از آن را روزه بگیرد بهشت بر او واجب می گردد.

و همچنین فرمود كه: رجب نام نهرى است در بهشت که از شیر سفیدتر و

از عسل شیرین‏تر است. هر كس یك روز از رجب را روزه بگیرد البته از آن

نهر بیاشامد.

از امام صادق(علیه السلام) روایت است كه حضرت رسول اکرم( صلى الله

علیه و آله) فرمود كه: ماه رجب ماه استغفار امت من است پس در این ماه

بسیار طلب آمرزش كنید كه خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را "أصب"

مى‏گویند زیرا كه رحمت خدا در این ماه بر امت من بسیار ریخته مى‏شود

پس بسیار بگوئید:

«أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ».

ابن بابویه از سالم روایت كرده است كه گفت: در اواخر ماه رجب كه چند

روز از آن مانده بود، خدمت امام صادق(علیه السلام)رسیدم. وقتی نظر

مبارك آن حضرت بر من افتاد فرمود كه آیا در این ماه روزه گرفته‏اى؟ گفتم نه

والله اى فرزند رسول خدا. فرمود كه آنقدر ثواب از تو فوت شده است كه

قدر آن را به غیر از خدا كسى نمى‏داند به درستى كه این ماهى است كه

خدا آن را بر ماه‌هاى دیگر فضیلت داده و حرمت آن را عظیم نموده و گرامی

داشتن روزه دار را در این ماه بر خود واجب گردانیده است.

پس گفتم یابن رسول الله اگر در باقیمانده این ماه روزه بدارم آیا به بعضى از

ثواب روزه‏داران آن نائل مى‏گردم؟ فرمود: اى سالم هر كس یك روز از آخر

این ماه را روزه بدارد خدا او را ایمن گرداند از شدت سكرات مرگ و از هول

بعد از مرگ و از عذاب قبر و هر كس دو روز از آخر این ماه را روزه بگیرد از

صراط به آسانى بگذرد و هر كس سه روز از آخر این ماه را روزه بگیرد ایمن

گردد از ترس بزرگ روز قیامت و از شدت‌ها و هول‌هاى آن روز و برات بیزارى

از آتش جهنم به او عطا كنند. و بدان كه براى روزه ماه رجب فضیلت بسیار

وارد شده است و روایت شده كه اگر شخصی قادر بر آن نباشد هر روز صد

مرتبه این تسبیحات را بخواند تا ثواب روزه آن را دریابد:



سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِیلِ سُبْحَانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبِیحُ إِلا لَهُ

سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَكْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزََّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ .



اعمال مشترك ماه مبارک رجب

اینها اعمالی است كه انجام دادن آنها متعلق به همه ماه است و اختصاصى

به روز معینی ندارد و آن چند مورد است :

1- در تمام ایام ماه رجب دعای ذیل را که روایت شده امام زین العابدین

(علیه السلام) در حجر در غره خواندند، خوانده شود:




"یَا مَنْ یَمْلِكُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ وَ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ لِكُلِّ

مَسْأَلَةٍ مِنْكَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِیدٌ اللَّهُمَّ وَ مَوَاعِیدُكَ

الصَّادِقَةُ وَ أَیَادِیكَ الْفَاضِلَةُ وَ رَحْمَتُكَ الْوَاسِعَةُ فَأَسْأَلُكَ أَنْ

تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِىَ حَوَائِجِى

لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدِیرٌ ."


2- دعایی را كه از امام صادق(علیه السلام) روایت شده، خوانده شود:


«خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَیْرِكَ وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلا لَكَ وَ

ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلا بِكَ وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلا مَنِ انْتَجَعَ

فَضْلَكَ بَابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِینَ وَ خَیْرُكَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِینَ وَ

فَضْلُكَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِینَ وَ نَیْلُكَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِینَ وَ رِزْقُكَ مَبْسُوط

ٌ لِمَنْ عَصَاكَ وَ حِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاكَ عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ

إِلَى الْمُسِیئِینَ وَ سَبِیلُكَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِینَ اللَّهُمَّ

فَاهْدِنِى هُدَى الْمُهْتَدِینَ وَ ارْزُقْنِى اجْتِهَادَ الْمُجْتَهِدِینَ وَلا

تَجْعَلْنِى مِنَ الْغَافِلِینَ الْمُبْعَدِینَ وَ اغْفِرْ لِى یَوْمَ الدِّینِ .»


3- از امام صادق(علیه السلام)روایت شده كه درماه رجب این خوانده شود:



«اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ صَبْرَ الشَّاكِرِینَ لَكَ وَ عَمَلَ الْخَائِفِینَ

مِنْكَ وَ یَقِینَ الْعَابِدِینَ لَكَ اللَّهُمَّ أَنْتَ الْعَلِىُّ الْعَظِیمُ وَ أَنَا

عَبْدُكَ الْبَائِسُ الْفَقِیرُ أَنْتَ الْغَنِىُّ الْحَمِیدُ وَ أَنَا الْعَبْدُ الذَّلِیلُ

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ امْنُنْ بِغِنَاكَ عَلَى فَقْرِى وَ

بِحِلْمِكَ عَلَى جَهْلِى وَ بِقُوَّتِكَ عَلَى ضَعْفِى یَا قَوِىُّ یَا عَزِیزُ

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ وَ اكْفِنِى

مَا أَهَمَّنِى مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.»


قابل توجه است که ادعیه دیگری نیز برای این ماه عزیز ذکر شده است که

می‌توانید به مفاتیح الجنان مبحث اعمال ماه رجب رجوع نمایید .


4- از حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) روایت شده كه: هر كس در

ماه رجب صد مرتبه بگوید:

«أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِى لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَحْدَهُ لا شَرِیكَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ»

و آن را به صدقه ختم فرماید حق تعالى براى او به رحمت و مغفرت و

كسى كه چهار صد مرتبه بگوید بنویسد براى او اجر صد شهید عطا فرماید.

5- از نبی مکرم اسلام روایت است: كسى كه در ماه رجب هزار مرتبه "لا

إِلَهَ إِلا اللهُ" بگوید خداوند عز و جل براى او صد هزار حسنه عطا کند و براى

او صد شهر در بهشت بنا فرماید .

6- روایت است كسى كه در رجب در صبح هفتاد مرتبه و در شب نیز هفتاد

مرتبه بگوید: "أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ" و پس از اتمام ذکر، دست‌ها را بلند

كند و بگوید: "اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِى وَ تُبْ عَلَىَّ" اگر در ماه رجب بمیرد خدا از او

راضى باشد و به بركت ماه رجب، آتش او را مس نكند .

7- در کل این ماه هزار مرتبه ذکر:

أَسْتَغْفِرُ اللهَ ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ مِنْ جَمِیعِ الذُّنُوبِ وَ الْآثَامِ "

گفته شود؛ تا خداوند رحمان او را بیامرزد .

8- سید بن طاووس در اقبال از حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله)

فضیلت بسیاری براى خواندن سوره قل هو الله أحد نقل کرده است که ده

هزار مرتبه یا هزار مرتبه یا صد مرتبه در این ماه تلاوت شود. و نیز روایت

كرده كه هر كس در روز جمعه ماه رجب صد مرتبه سوره قل هو الله أحد را

بخواند براى او در قیامت نورى شود كه او را به بهشت بكشاند.



9- سید بن طاووس از حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) روایت كرده

كه: هر كس در روز جمعه ماه رجب، مابین نماز ظهر و عصر، چهار ركعت

نماز بگزارد و در هر ركعت حمد یك مرتبه و آیة الكرسى هفت مرتبه و قل

هو الله أحد پنج مرتبه بخواند، و سپس ده مرتبه بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِى لا

إِلَهَ إِلا هُوَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ» حق تعالى براى او از روزى كه این نماز را گزارده

تا روزى كه بمیرد هر روز هزار حسنه به او عطا فرماید، و او را به هر آیه‌ای

كه خوانده شهرى در بهشت از یاقوت سرخ و به هر حرفى قصرى در

بهشت از دُرّ سفید دهد و تزویج فرماید او را حورالعین و از او راضى شود .



10- سه روز از این ماه را كه پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه گرفته

شود. زیرا كه روایت شده هر كس در یكى از ماه‌هاى حرام، این سه روز را

روزه بدارد حق تعالى براى او ثواب نهصد سال عبادت بنویسد.


11- از حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) روایت شده است كه: هر

كس در یك شب از شب‌هاى ماه رجب ده ركعت نماز به این نحو که در هر

ركعت حمد و قل یا ایها الكافرون یك مرتبه و توحید سه مرتبه بخواند،

خداوند گناهان او را می‌آمرزد.




اعمال شب و روز اول ماه رجب

شب اول


این شب، شب شریفى است و در آن چند عمل وارد شده است .


1- وقتی هلال ماه دیده شد فرد بگوید:


اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَیْنَا بِالْأَمْنِ وَ الْإِیمَانِ وَ السَّلامَةِ وَ الْإِسْلامِ رَبِّى وَرَبُّكَ اللهُ

عَزَّوَجَلَّ


و از حضرت رسول صلى الله علیه و آله منقول است كه چون هلال رجب را

مى‏دید مى‏گفت:

اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِى رَجَبٍ وَ شَعْبَانَ وَ بَلِّغْنَا شَهْرَ رَمَضَانَ وَ أَعِنَّا عَلَى

الصِّیَامِ وَالْقِیَامِ وَ حِفْظِ اللِّسَانِ وَ غَضِّ الْبَصَرِ وَلا تَجْعَلْ حَظَّنَا مِنْهُ الْجُوعَ

وَ الْعَطَشَ.


2- غسل.

حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) فرموده‌اند: هر كس ماه رجب را

درك كند و اول و وسط و آخر آن ماه را غسل نماید، از گناهان خود پاک

می‌شود مانند روزى كه از مادر متولد شده است.

3- زیارت امام حسین علیه السلام .

4- بعد از نماز مغرب بیست ركعت، یعنی 10 تا دو رکعتی نماز گزارده شود.

تا خود، اهل، مال و اولادش محفوظ بماند و از عذاب قبر در پناه باشد.


5- بعد از نماز عشاء دو ركعت نماز گزارده شود بدین نحو:

در ركعت اول حمد و ألم نشرح یك مرتبه و توحید سه مرتبه و در ركعت دوم

حمد و ألم نشرح و توحید و معوذتین خوانده شود و پس از سلام، سى

مرتبه لا إِلَهَ إِلا اللهُ بگوید و سى مرتبه صلوات بفرستد تا حق تعالى گناهان

او را بیامرزد مانند روزى كه از مادر متولد شده است.


روز اول رجب

این روز، روز شریفى است و برای آن چند عمل ذکر شده است:

1- روزه .

روایت شده كه حضرت نوح (علیه السلام) در این روز به كشتى سوار شد

و به كسانى كه همراه او بودند امر فرمود روزه بگیرند که هر كس این روز را

روزه بگیرد، آتش جهنم یك سال از او دور شود .

2- غسل .

3- زیارت امام حسین علیه السلام.

از امام جعفر صادق(علیه السلام) روایت شده است که: هر كس امام

حسین (علیه السلام) را در روز اول رجب زیارت کند، خداوند او را بیامرزد.

البته قابل ذکر است که زیارت از راه دور هم مورد قبول است ان شاء الله.


برگرفته شده از (( گروه دین و اندیشه تبیان))

التماس دعا





سالروز شهادت امام علی النقی عليه السلام را به

ساحت مقدس امام زمان عجل الله تعالیفرجه

الشريف ، همه مسلمين جهان ومخصوصا به تمامی

منتظران واقعی امام عصر تسليت عرض مي نمايم



- - - - - - - - - - - -



انشا الله كه خداوند در دنيا زيارت قبر مبارك آن

حضرت و فرزندبزرگوارشان ( كه در شهر سامرا

مدفون هستند) ودر آخرت شَفاعتشان را نصيبمان

گرداند به بركت صلوات بر محمد وآل محمد



- - - - - - - - - - - -



اللهم صل علی محمد وآل محمد

وعجل فرجهم وفرجنا بهم



- - - - - - - - - - - -



امام هادی عليه السلام فرمودند:

هركه بر طريق خدا پرستی محكم واستوار باشد

مسائل دنيا در وی سبك آيد ، گرچه تكه تكه شود





خداوند در سوره احزاب، آيه 33 ميفرمايد:

اراده ی پروردگار است كه هر آلايش را ازشما خانواده ی نبوت ببرد

وشما را از هر عيب ،پاك ومنزه گرداند

پس از نزول آيه فوق ،پيامبر اكرم صل الله عليه وآله ،عبا را بر سر

اهلبيتش{حضرت علی ، حضرت فاطمه ، امام حسن وامام حسين

(عليهم صلوات الله)} كشيد ودست مبارك خود را بسوی آسمان بلند

نموده وعرض كردند‌:

پروردگارا اينها اهلبيت وعترت من هستند ، هر رجس وپليدی را از

ايشان دور گردان وپاك نما آنها را پاك كردنی .

چنانچه امام فخر رازی در تفسير خود می گويد : ليذهب عنكم الرجس،

يعنی:جميع گناهان را ازشما زائل گردانيد - -ويطهركم تطهيرا ،

يعنی : خلعت های كرامت خود را بشما پوشانيد .



خدا وند در قرآن كريم در باره ی پرداخت خمس به اهلبيت پيامبر

در سوره انفاق آيه 42 می فرمايد :

ای مومنان بدانيد كه هر چه بشما غنيمت وفايده رسد (زياد يا كم) خمس

آن خاص خدا ورسول وخويشان او ويتيممان وگدايان ودر راه سفر

ماندگان است.



خداوند در قرآن كريم حضرت علی(عليه السلام) را شاهد پيغمبر(صل

اللهعليه وآله)قرار داده است ،زيرا در آيه 20 سوره هود می فرمايد:

آيا پيغمبری كه از جانب خدا دليلی روشن (مانند قرآن) دارد با گواهی

صادق(مانند علی كه به تمام شئون وجودی گواه صدق رسالت است).

- - -_-_-_-_-_-_-_- - -

اهلبيت عصمت وطهارت كه عديل القرآنند می فرمايند كه : مراد از

شاهد وگواه در اين آيه علی عليه السلام ميباشد . وهمچنين از ابن

عباس وعلمای اهل تسنن سوال كردند كه در اين آيه مراد از شاهد

كيست ، همگی فرمودند: او علی است كه شهادت برای پيغمبر داده وآن (بزرگوار) از پيغمبر است .



با اين حال كه پيامبر اكرم حضرت علی را از خود ميدانست واورا

اهلبيت خود می خواند ،واورا وصی وجانشين خود قرار داد ، آنگونه

علی را مورد آزار واذيت قرار دادند كه حضرت در خطبه ی شقشقيه

درد دل ميكند وميفرمايد:

صبر نمودم مانند آدمی كه در چشمش خار وخاشاك ،ودر گلويش استخوانی مانده باشد .

كه اين كنايه از شدت غم وغصه واندوه ومرارت صبر والم بوده است ،

با جائي كه حضرت ميفرمايند:بخدا قسم پسر ابوطالب انس وعلاقه اش

بمردن بيشتر است از بچه رضيع به پستان مادر .

آنقدر دل پر دردی داشت كه وقتی اشی الاولين والاخرين عبد الرحمن

بن ملجم مرادی(كه لعنت خدا براو باد) در محراب عبادت، شمشيرزهر

آلود را برفرق مباركش زد، فرمودند : به خدای كعبه كه رستگار شدم.



رسول اكرم صل الله عليه وآله مي فرمايند :

كسيكه علی را اذيت كند ،مرا اذيت كرده ،ای گروه مردمان كسيكه علی

را اذيت كند ،مبعوث شود روز قيامت ،يهودی يا نصرانی .

و در جايی ديگر پيامبر اكرم موی مبارك خود را بدست گرفتند

وفرمودند :

يا علی ، هركس بمويی از تو ايذاء رساند بمن ايذاء رسانيده وهركس

بمن ايذاء رساند ، بخدا اذيت رسانده وهركس خدا را اذيت كند ،بر او

باد لعنت خداوند .

ودر جايی ديگر فرمودند:

هر كس مرا اذيت نمايد در عترتم، بر او باد لعنت خداوند متعال .






وصيت پيامبر اكرم (ص)

وصيت پيامبر اكرم(صل الله عليه وآله)

در آخرين لحظات عمر شريفش

و اولين ظلم در حق اهلبيت (ع)



طبق روايات معتبر ازاهلبيت عصمت وطهارت وعلمای شيعه وسنی،

نقل شده است كه :در هنگام رحلت پيامبر اكرم صل الله عليه وآله سر

مبارك آن حضرت در سينه ی مولا امير المومنين عليه السلام بوده

است ودر آن ساعت ابواب علوم را به سينه ی علی عليه السلام

باز نموده است.طبق روايات ونوشته های اهل تسنن در كتابهای

كنزالعمال ، طبقات محمد بن سعد كاتب ، مستدرك حاكم نيشابوری ،

تخليص ذهبی ، سنن ابن ابی شبيه ومسند امام احمد حنبلو...

همگی نقل ميكنند كه :از ام المومنين،ام سلمه وجابر بن عبدالله

انصاری وديگران كه در وقت رحلت،پيامبر اكرم صل الله عليه وآله علی

عليه السلام راطلبيدوسر مباركش درسينه یاوبودتا روح از بدن

شريفش مفارقت نمود .وازهمه ی اين اخبار مهمتر بيان خود امير

المومنين(ع)است كه درنهج البلاغه آمده است وابن ابی حديددرص 561

جلد دوم شرح نهج البلاغه آورده است كه حضرت ضمن بيانات خود

صريحا فرمودند:(هر آينه بتحقيقرسول خدا (صل الله عليه وآله )قبض

روح شد در حالتيكه سر مباركش روی سينه ی من قرار داشت وروح آن

حضرت در دست من خارج شد ومن دستهايم را بر صورتم كشيدم )ونيز

در ص 590 همان جلد بيان شده است كه،در هنگام دفن صديقه كبری

(فاطمة الزهرا)سلام الله عليها ،در خطاب به رسول خدا فرمودند:هر آينه

بتحقيق تورا در خوابگاه قبر تكيه دادم وروح تو مابين گلو وسينه ی من

خارج شد (و ابن ابی الحديد همين معنی را تصديق دارد كه،روح آن

حضرت در سينه ی علی عليه السلام خارج شد).

در اينجا با دقت در احاديثی كه پيامبر اكرم (ص)می فرمايند :( همان

خداييكه اوصيا وانبيا عظام را معين نموده ، علی را بوصايت من مقرر

داشته است ) ،می شود فهميد كه مراد از وصيت پيامبر در لحظات

آخر ، وصيت خصوصی ،عادی وخانوادگی نبوده است كه هرفردی از

بشربرای بعد ازخود معين می نمايد، بلكه مرادهمان وصايت بمعنای

خلافت است كه متصرف در جميع شئون اجتماعی وانفرادی امت بايد

باشدكه طبق تصديق تمام علمای بزرگ شيعه وسنی، همان مقام

وصايت حضرت علی (ع) است.

كه پيامبراكرم(ص)فرمودند:)يا علی توبرادر ووصی من هستی،كه دين

مرا اداء و وعده یمرا وفا وذمت مرا بری ميكنی) يا در جای ديگر

ميفرمايند: (تو مرا غسل می دهی ودِين مرا اداء ميكنی ومرا در قبر

پنهان مينمايی).

پيامبر اكرم (ص) طبق آيات ودستور قرآن لازم بود در وقت وفات وصيت

نمايد ووصی خود را معين كند ،وپيامبر اكرم (ص) در هنگام وفات

خواستند وصيتهای خود را كه طی بيست وسه سال پيوسته به يگانه

وصی با عظمتی خود كه خداوند متعال برای ان بزرگوار معين نموده

گوشزد و مورد عنايت قرار دهند.اما عده ای از حضار كه درمجلس

حضور داشتند ،با غوغای يك نفر (مرد سياسی ) مانع شدند طوری كه

دل آنحضرت شكست وبا تغير آنها را از اطراف بستر خود خارج ساخت ،

حال آنكه اگر يك فرد مسلمان عادی بخواهد وصيت نمايد مانع آن نمی

شوند ،تا چه رسد برسول خدا كه اطاعتش واجب وتمرد ومخالفتش

كفر آور است (حق داريد تعجب كنيد زيرا چگونه پيغمبر در ايام آخر عمر

بخواهد وصيت كند كه هدف ومقصودش جلو گيری از اضلال امت ونشان

دادن راه سعادت است اورا مانع شوند).چون مرض برسول خدا (ص)

مستولی شد امر فرمود دوات و كتفی بياوريد تا برای شما

كتابی بنويسم كه هرگز گمراه نشويد . بعضی از حضار مجلس مانع

شدند بعلاوه گفتند ((محمد هذيان ميگويد)) آن روز يوم الخميس بود كه

هرگز فراموش نمی شود،جز انكه نگذاشتند وصيت نمايد بلكه زخم زبان

هم زدند؟كسی كه ممانعت از وصيت نمودن رسول خدا نمود ،خليفه ی

دوم عمر بن خطاب بود.كه گفت اين مرد را واگذاريد(يعنی رسول خدارا )

زيرا كه او هذيان می گويد ، كتاب خدا ما رابس است .


{كه در كتب اهل تسنن هم اين قضيه رانقل نموده ند .از قبيل ،(بخاری در ص118

جلد دوم صحيح)(مسلم در آخر كتاب وصيت)(حميدی در جمع بين الصحيحين)(امام

احمد حنبل در ص 222 جلد اول مسند )(ابن ابی الحديد در ص 563 جلد دوم شرح

نهج البلاغه)(كرمانی در شرح صحيح بخاری )(نوودی در شرح صحيح مسلم )(ابن

حجر در صواعق )(قاضی ابو علی وقاضی روزبهان وقاضی عياض وامام غزالی وقطب

الدين شافعی ومحمد بن عبدالكريم شهرستانی وابن اثير وحافظ ابو نعيم اصفهانی

وسبط ابن جوزی و...وبالاخره عموم علمای اهل تسنن اين قضيه راتصديق نمودهاند}




در اين هنگام اصحاب حاضر دو دسته شدند ،بعضی

طرفدارعمر،يعنی گفتاراوراتقويت نمودند،جمعی طرفدار

رسول اكرم صل الله عليه وآله ،طوری بهم ريختندكه داد

وفرياد بلند شد كه حضرت (مظهر خلق عظيم)متغير

شدند وفرمودند: برخيزيد از پيش من زيرا سزاوار نيست

نزد من جنگ ونزاع كنيد.اين اولين فتنه وفسادی بود كه

در ميان مسلمانان در حضور خود پيغمبر بعد از بيست

وسه سال زحمات طاقت فرسای آنحضرت واقع شد

وسبب اين فتنه ودودستگی خليفه یدوم ،عمر شد كه

بگفتار خود تخم نفاق واختلاف كلمه را پاشيد وايجاد

نمود.چنانكه در كتب اهل تسنن درج شده است( ودر

بالا ذكر شد ) خليفه ی دوم عمر،نهايت جسارت را نمود

كه علاوه بر منع نمودن از وصيت وايجاد فتنه وفسادوداد

و فرياد بالای سر بيماری مانند رسول خدا صل الله عليه

وآله،دشنام حضوری بدهدوبگويد(اين مردهذيان میگويد)

آيا خداوندمتعال درآيه ی40سوره ی احزاب نمیفرمايد

))محمد (ص) رابنامنخوانيد ، بلكه رسول اللهبگوييد))

آنوقت عمر بدون رعايت ادب ودستور الهی،پيامبر را بنام

هم نخواندبلكه باعبارت((اين مرد))اشاره بآنحضرت نمود.


آيا نسبت به پيغمبری كه قرآن مجيد دستور می دهد كه

اورا((رسول الله وخاتم النبيين )) بخوانيد ،كسی عمدا

بگويد ((ان هذا الرجل ليهجر)) مقام آنحضرت را آنقدر

كوچك نمايد كه بگويد ((اين مرد هذيان می گويد))؟ كه

اين بر خلاف دستور قرآن وادب است.اين در صورتی

است كه تا دم مرگ ،نبوت وعصمت ازرسول الله صل الله

عليه وآله زائل نمی شود. چنانكه علمایمنصف اهل

تسنن ، قاضی عياض شافعی در كتاب شفا وكرمانی

در شرح صحيح بخاری ونووی در شرح صحيح مسلم،

نوشته اندكه گوينده ی اين كلام هر كه بوده ،اصلا ايمان

به رسول الله صل الله عليه وآله نداشته واز معرفت كامل

بمقام ومرتبه ی آن حضرتعاجز بوده است.

عالم جليل حسين ميبدی (از علمای اهل تسنن) در

شرح ديوان می گويد: اولين فتنه كه در اسلام واقع شد

در حضور خود رسول اللهصل الله عليه وآله در هنگام موت

بود كه خواست وصيت نمايدوعمر مانع شد و باعث ايجاد

فتنه ودو دستگی واختلاف كلمه بينمسلمانان گرديد .و

شهرستانی در مقدمه ی چهارم كتاب ملل ونحلخود

گويد اول خلافی كه در اسلام واقع شد ،منع نمودن عمر

بود از آوردن دوات وكاغذ بامر رسول الله صل الله عليه

وآله براینوشتن وصيت. وابن ابی الحديد در ص 563

جلد دوم شرح نهجاشاره باين معنی نموده است.

بخوبی میدانيد كه يكی از صفات خاصه نبوت كه تا دم

مرگ ازپيغمبر سلب نمی شود ، عصمت است خاصه

آنكه در مقام ارشادوهدايت خلق باشد كه بفرمايد ((می

خواهم برای شما بنويسم تاگمراه نشويد)) پس چون در

مقام هدايت و ارشاد بوده است ، قطعا توأم با مقام

عصمت واتصال بحق بوده است وبا توجه به آيه ی

شريفه ی((وماينطق عن الهوی ان هوالاوحی يوحی))

وآيهی مباركه ی ((وما آتيكم الرسول فخذوه ))وآيه ی

((واطيعوالله واطيعو الرسول ))مشخص می شود كه منع

نمودن از آوردن دواتوكاغذ ومانع شدن از نوشته ی آن

حضرت ،كه اسباب هدايت امتگردد ،مخالفت با پروردگار

بوده است.كه انزجارازگوينده ی چنين كلام اهانت آميزی

به رسول خداازلوازم اسلاميت هرمسلمانی میباشد.زيرا

خداوند در قرآن مجيد ،آنحضرت رارسول الله وخاتم النبيين

خوانده است.ودر آيه 36 سوره ی احزاب می فرمايد:

((هيچ مردوزن مومن را در كاريكه خدا ورسول حكم كنند

اراده واختياری نيست وهر كس نافرمانی خدا ورسول

كند ،دانسته بگمراهی سختی افتاده است))

(منبع:كتاب شبهای پيشاور)





{{‌ اني تارك فيكم الثقلين كتاب الله وعترتي اهل بيتي

لن يفترقا حتي يردا علي الحوض ان تمسكتم بهما فقد

نجوتم لن تضلوا ابدا }}



{{ من كه (رسول خدا هستم) دو چيز بزرگ را در ميان

شماميگذارم كه هرگز از هم جدا نمی شود،تا در كنار

حوض (كوثر)بر من وارد شوند واگر به اين دو تمسك

جستيد نجات می يابيد (درعبارت ديگر است كه فرمود:

هرگز گمراه نخواهيد شد)آن دو چيزبزرگ قرآن وعترت من

می باشد }}



همانطور كه در حديث متواتر عند الفريقين(شيعهوسنی)

((حديث شريف ثقلين))آمده است هركس از قرآن

واهلبيت دوری نمايددرگمراهی سختی افتاده است.



انشا الله كه از پيروان واقعی قرآن واهلبيت باشيم





اللهم العن اول ظالم ظلم

حق محمد وآلمحمد

وآخرتابع له علی ذالك



ولادت با سعادت باقر العلوم(شكافنده ی علوم)پنجمين

چراغ هدايت و سومين امام مدفون در بقيع و حلول ماه

مبارك رجب رابه تمامیمسلمين جهان بخصوص منتظران

ظهور مهدی موعودعجل الله تعالی فرجه الشريف تبريك

عرض مينمايماميدوارم كه در چنين روزی در جوار تربت

آن امام همام وائمه ی بقيع وحرم رسول خدا صل الله

عليه وآله باشيم





{{‌ اين الرجبيون؟ }}





{دعای هر روز ماه مبارك رجب بعد از هر نماز}





يا مَنْ اَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ كُلِّ شَرٍّ يا مَنْ يُعْطِى الْكَثيرَ

بِالْقَليلِ يا مَنْ يُعْطى مَنْ سَئَلَهُ يا مَنْ يُعْطى مَنْ لَمْ يَسْئَلْهُ وَمَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ

تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَةً اَعْطِنى بِمَسْئَلَتى اِيّاكَ جَميعَ خَيْرِ الدُّنْيا وَجَميعَ خَيْرِ

الاْخِرَة وَاصْرِفْ عَنّى بِمَسْئَلَتى اِيّاكَ جَميعَ شَرِّ الدُّنْيا وَشَرِّ الاْخِرَةِ فَاِنَّهُ

غَيْرُ مَنْقُوصٍ ما اَعْطَيْتَ وَ زِِدْنى مِنْ فَضْلِكَ يا كَريمُ يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ

يا ذَاالنَّعْماَّءِ وَالْجُودِ يا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ حَرِّمْ شَيْبَتى عَلَى النّارِ




{{ اى كه براى هر خيرى به او اميد دارم و از خشمش در هر شرى

ايمنى جويم اى كه مى دهد (عطاى) بسيار در برابر (طاعت) اندك

اى كه عطا كنى به هركه از تو خواهد اى كه عطا كنى به كسى كه از

تو نخواهد و تو را نشناسد ، از روى نعمت بخشى و مهرورزى عطا

كن به من به خاطر درخواستى كه از تو كردم همه خوبى دنيا و همه

خوبى و خير آخرت را و بگردان از من به خاطر همان درخواستى كه

از تو كردم همه شر دنيا و شر آخرت را، زيرا آنچه تو دهى چيزى كم

ندارد (يا كم نيايد)، و بيفزای برمن ازفضلت،اى بزرگوار، اى صاحب

جلالت وبزرگوارى، اى صاحب نعمت و جود، اى صاحب بخشش و

عطا، حرام كن محاسنم را بر آتش دوزخ }}





برای تعجيل درفرج مولا وصاحب الامر،مهدی فاطمه(س)



صلوات التماس دعا






گزارش تخلف
بعدی